20 dagen vs 20 jaar aan de slag bij Unilin: wat zijn de verschillen? En waar zitten de gelijkenissen?
20 dagen of 20 jaar actief bij Unilin: het is een groot verschil op het vlak van ervaring. Maar zijn er ook overeenkomsten? En kunnen nieuwelingen en anciens van elkaar leren? We vroegen het aan Katrien en Lore.
Hun traject
Katrien Catteeuw (47) is Talent Development Specialist bij Unilin Flooring in Avelgem. Zij ging in 2002 in de slag bij het toenmalige IVC, op dezelfde site in Avelgem. Sindsdien legde ze intern een heel parcours af. “In het begin werkte ik deels aan het onthaal, deels ondersteunde ik andere diensten. Dat moest wel want we waren toen met zo weinig! Na twee jaar gaf ik aan dat ik graag iets anders wilde doen en daar werd naar geluisterd. Zo werd ik assistente van een technisch manager, een job waar ik heel veel geleerd heb.”
Ondertussen bleef de organisatie groeien en was het onmogelijk voor Katrien om voor verschillende afdelingen tegelijk te werken. “Ik stond opnieuw voor een keuze, en ik koos voor een job bij het HR-team van Unilin als Training and Development Specialist. We hebben mensen nodig die zichzelf moeten kunnen blijven ontwikkelen. Training is een belangrijke pijler om onze doelstellingen te realiseren, want zo kunnen mensen uitblinken in hun job die ze met passie doen. Daar wil ik in mijn huidige rol zoveel mogelijk bij helpen.”
Lore Leman (22) haar parcours is een stuk korter. Ze is slechts enkele weken in dienst als mecanicien in de garage van Unilin Panels in Wielsbeke. Ze kwam via een interimkantoor bij Unilin Panels terecht. “Ervoor had ik al in andere bedrijven gewerkt, telkens als interim-medewerker. Maar ik wilde graag een job met een vast contract. Mijn eerste sollicitatiegesprek verliep heel positief en tijdens het tweede gesprek kreeg ik meteen het voorstel om vast aan de slag te gaan, tegen een mooi loon en aantrekkelijke vooruitzichten.” Lore is nog altijd superenthousiast. “Niet alleen omdat ik nu een vast contract heb, maar vooral omdat ik de job graag doe. Geen dag is dezelfde, dat spreekt me enorm aan.”
Twee generaties
Lore werkt samen met een ploegleider die bijna het dubbele van haar leeftijd is, Katrien haar team zit vol ‘jonkies’ van eind de 20 tot midden de 30. Maar van een generatiekloof merken ze beiden niks. Katrien: “Ik heb 21 jaar anciënniteit, de volgende na mij drie jaar (lacht). Maar de balans zit goed. Ik hoor van mijn jongere collega’s dat ik rust breng in het team. Dat komt door mijn ervaring. Ik denk eerst, om dan te doen. Mijn collega’s doen dan ook regelmatig een beroep op mijn kennis en ervaring die ik binnen het bedrijf opgedaan heb. Alweer: het respect is groot.”
Lore zit iets anders in elkaar: “Ik ben een impulsiever type, terwijl mijn leidinggevende het kalmer aanpakt. Net als Katrien is hij van het principe ‘eerst denken, dan doen’. Ondertussen heb ik al geleerd om samen met hem een probleem te bekijken in plaats van er onmiddellijk in te vliegen. Ik vind het wel leerrijk om samen te werken met iemand met ervaring. Omgekeerd is hij tevreden over mijn werk, want ik mag toch blijven. 😉”
De mix van generaties is erg tof, vindt Katrien: “Ik stuit zelf nog elke dag op zaken waarbij ik me afvraag hoe ik die zou aanpakken. Dan overleggen we met het team. Mijn collega’s zijn dan wel jonger, ze brengen wel hun ervaring uit andere bedrijven mee. Erg verrijkend.”
Respect brengt mensen samen
Katrien haalde al verschillende keren aan hoe belangrijk respect is om goed samen te werken. Daar sluit Lore zich helemaal bij aan. Voor haar heeft respect nog een andere dimensie, omwille van haar persoonlijke verhaal. “Als transgender word ik hier door iedereen met respect behandeld. Ik heb het meteen in de groep gegooid toen ik startte. Ik ben heel open over mijn transitie dus als mijn collega’s vragen hebben – en die hebben ze! – dan beantwoord ik ze graag. Liever zo, dan dat ze achter mijn rug roddelen. Ondertussen is iedereen mee en zijn de vooroordelen weg.”
Katrien pikt enthousiast hierop in: “Zo leuk dat je kan zijn wie je bent!” “Absoluut”, bevestigt Lore, “en dat was al zo van bij het eerste gesprek. Bij andere werkgevers kreeg ik wel te maken met vooroordelen en geroddel. Terwijl ik hier onmiddellijk mezelf kan zijn. Dat ik zo open kan zijn, komt door het respect en de openheid bij mijn collega’s. Daarom wil ik hier graag blijven.”
Lees meer verhalen op Unilin stories