Houtafval dat niet meer recycleerbaar is, wordt bij ons groene energie
Hout zolang mogelijk recycleren is onze ambitie. Jammer genoeg is hout na een tijd 'uitgerecycleerd', de vezels zijn dan niet kwalitatief genoeg meer. Wat gebeurt er met het houtafval waarvan we geen hoogwaardige producten meer kunnen maken? Slim verbranden in onze groene energiecentrales om zo onze eigen groene energie op te wekken!
Vandaag heeft Unilin twee groene energiecentrales in joint venture met Aspiravi, specialist in groene energie. De twee Belgische centrales staan in voor een aanzienlijk deel van de energievoorziening van twee productiesites. Ze vormen het laatste puzzelstukje in het circulaire houtverhaal van Unilin. Hoe dat in elkaar zit, licht duurzaamheidsexpert Lasse Six toe.
Zijn groene energiecentrales wel zo duurzaam? Die van Unilin wel, bevestigt Lasse. “Je hoort soms wel kritiek op biomassacentrales, omdat sommigen bomen kappen om vervolgens te verbranden in de centrales. Dat doen wij niet, wij gebruiken als grondstof enkel houtafval dat we niet meer kunnen recycleren. Hout dat we wél nog kunnen gebruiken of recycleren gaat altijd naar onze productiesites om nieuwe producten mee te maken en zo langer in de keten te houden. Dat is op het vlak van duurzaamheid, maar ook economisch de meest logische keuze.”
Groene energie delen met de buren
In 2010 opende de eerste groene energiecentrale de deuren: A&S in Oostrozebeke (België). “Een joint venture met partner Aspiravi, actief in de ontwikkeling, bouw en exploitatie van groene energieprojecten. Zij staan in voor het dagelijks beheer.” Sinds 2021 is ook de tweede groene energiecentrale, A&U in het nabijgelegen Wielsbeke (België), volledig operationeel.
De ligging van de twee centrales is niet willekeurig gekozen. Ze liggen vlak bij eigen productiesites die ongeveer de helft van de opgewekte groene energie gebruiken. “De energiebehoefte van onze spaanplatenfabriek in Wielsbeke wordt zelfs voor meer dan 90 procent gedekt door de centrale. Dat is echt enorm! De centrale wekt bovendien nog meer energie op. Die resterende groene stroom wordt op het net gezet en gaat naar gezinnen in de buurt.” Ook de opgewekte warmte gaat niet verloren, benadrukt Lasse. “De warmte die geproduceerd wordt bij A&U wordt gebruikt door onze nabijgelegen spaanplatenfabriek en door buur Agristo, een producent van diepvries aardappelproducten.”
Behalve de twee operationele groene energiecentrales in Oostrozebeke en Wielsbeke staan er op verschillende sites kleinere houtstofbranders, waarmee we houtstof dat vrijkomt in de productie (te klein om nog iets anders mee te doen) omzetten in energie om onze machines te doen draaien.
Slim aangepakt
Als er geen bomen worden gekapt voor de groene energiecentrales, waar komt het hout voor de centrales dan vandaan? Lasse: “Het is bij Unilin onze missie om hout zolang mogelijk in de keten te houden. Hout houdt immers CO2 vast, dus hoe langer je het materiaal kan gebruiken, hoe beter voor het milieu. In de eerste plaats bekijken we dus altijd of we houtafval niet meer kunnen recycleren in onze producten. Dat kan houtafval uit eigen productie zijn, maar ook houtafval dat onze partners inzamelen via bijvoorbeeld recyclageparken. Het oude kastje dat jij naar het containerpark brengt, komt zo bijvoorbeeld bij Unilin terecht. Als het houtafval te vervuild of kapot is om nog iets anders mee te doen, dan pas gaat het naar de groene energiecentrales.”
Stoten de centrales dan geen CO2 uit? “Dat wel. Als je hout verbrandt, komt de CO2 die daarin opgeslagen zit opnieuw vrij natuurlijk,” legt Lasse uit. “Maar onze methode maakt dat wij klimaatneutraal te werk gaan.We recycleren hout eerst verschillende keren in onze kwalitatieve producten voor het naar de centrales gaat. Zo heeft het dus drie à vier of zelfs meerdere levenscyclussen. Tegen de tijd dat ons hout aan het einde van zijn levenscyclus zit en verbrand wordt, is daar al zo veel tijd over gegaan dat er al één à twee nieuwe bomen voor in de plaats zijn gegroeid en op hun beurt CO2 opgenomen hebben. Dat compenseert de uitstoot door de groene energiecentrales”, vertelt Lasse.
“Bovendien komt de CO2 in het hout ook opnieuw vrij als je de bomen gewoon laat rotten en vergaan. En mochten we het houtafval gewoon laten liggen, zou de gemeente Wielsbeke na tien jaar onder een laag van tien meter houtafval liggen, hebben we eens berekend. We moeten er dus wel iets mee doen”, lacht hij.
|
Wist je dat?
|